E seguindo cós Días de..., non debemos esquecer que o próximo venres é o Día da Non violencia contra a muller. Triste día se pensamos que no que vai de ano, unhas 53 mulleres morreron asasinadas polas súas parellas. Mágoa que algunhas persoas non entendan a diferenza entre querer e poseer. Agustín García Calvo (Canciones y soliloquios, 1982) escribiu un pequeno e fermoso poema, ao que lAmacio Prada deulle forma de canción.Aquí queda , adicado a todas as mulleres e homes que aman ás mulleres.
Libre te quiero,
como arroyo que brinca
de peña en peña.
Pero no mía.
Grande te quiero,
como monte preñado
de primavera.
Pero no mía.
Blanca te quiero,
como flor de azahares
sobre la tierra.
Pero no mía.
Pero no mía
ni de Dios ni de nadie
ni tuya siquiera.
1 comentario:
Que bonito, Loli! Gustoume moito tanto a poesía como a canción. Un biquiño.
Publicar un comentario